Jarząb brekinia, brzęk (Sorbus torminalis L. Crantz)
Drzewo należące do rodziny różowatych. Osiąga 20-25 m wysokości. Posiada krzewiasty pokrój. Rozpostarte konary tworzą szeroką i zaokrągloną koronę. Młode omszone pędy mają kolor oliwkowoszary, później stają się nagie. Liście są klapowane, o długości do 10 cm, zaostrzone, z 3-5 nierówno piłkowanymi parami klap; dwie dolne klapy są dłuższe od pozostałych i silnie odgięte. Kwiaty są białe, pojawiają się w maju i czerwcu. Owoce dojrzewają od października. Są nieco jajowate i mają nietypową, brązową barwę. Zaczyna owocować w wieku 15 lat, owoce pojawiają się co trzy lata. Drzewo wymaga żyznych gleb, rośnie na siedliskach lasów liściastych. W Polsce podlega ścisłej ochronie gatunkowej. Rośnie m.in. na terenie rezerwatu przyrody Kamień Śląski.
Kalina koralowa (Viburnum opulus)
Krzew z rodziny piżmaczkowatych. Występuje w Europie i środkowo-zachodniej Azji, a odmiany geograficzne rosną także na Dalekim Wschodzie i w Ameryce Północnej. W Polsce kalina koralowa jest pospolita na terenie całego kraju z wyjątkiem Tatr. Ma nieregularny, rozłożysty pokrój. Rośnie powoli, a ostatecznie dorasta do 3-4 m wysokości. Kora ma jasnoszary odcień. Liście są duże, naprzeciwległe, mają około 10 cm długości i 8 cm szerokości. Ich kolor jest soczystozielony, jesienią przebarwiają się na kolor intensywnie czerwony. Kwitnie na przełomie maja i czerwca. Kwiaty są białe, zebrane na szczycie pędów w duże baldachogrona. Niektóre części kaliny mają także zastosowanie w ziołolecznictwie.
Karlik malutki (Pipistrellus pipistrrellus)
Najmniejszy europejski nietoperz. Osiąga długość ciała 3,8-5,2 cm, a ogon do 3,6 cm. Należy do rodziny mroczkowatych. Występuje w Europie, Azji i Afryce. W Polsce jest objęty ścisłą ochroną gatunkową oraz ochroną czynną, dodatkowo obowiązuje zakaz fotografowania, filmowania lub obserwacji w sposób mogący powodować płoszenie lub niepokojenie. Ma krótkie uszy z niewielkim koziołkiem, linia skrzydeł jest wąska, ogon wystaje poza brzeg skrzydeł na 1 mm. Owłosiony grzbiet ma brunatno-złotawy kolor. Szuka wąskich, ciasnych i trudno dostępnych kryjówek. Zimą karliki mogą tworzyć kolonie setek, a nawet tysięcy sztuk. Podczas lotu dość często zmienia kierunek. W żerowaniu nie przeszkadza mu zła pogoda. Sen zimowy jest płytki, przerywany i zaczyna się dość późno. Poluje na owady, w tym na komary.
Konwalia majowa (Convallaria majalis)
Gatunek byliny kłączowej z monotypowego rodzaju konwalia. Dorasta do 20cm, rozrasta się przez kłącza, tworząc gęste, dywanowe kolonie. Liście podłużne, eliptyczne, ciemnozielone, jesienią żółte i szybko zanikające osiągają wysokość do 25 centymetrów. Niewielkie, pięknie pachnące, białe, zwieszające się kwiaty w kształcie dzwonków zebrane w luźne kiście. Po przekwitnięciu dość rzadko pojawiają się czerwone jagody, w których znajdują się nasiona rośliny. Konwalia należy do roślin miododajnych. W dogodnych warunkach może być bardzo ekspansywna. Jest rośliną silnie trującą. Wszystkie części konwalii są silnie toksyczne ze względu na wysoką zawartość glikozydów nasercowych.
Kopytnik pospolity (Asarum europaeum)
Gatunek byliny należący do rodziny kokornakowatych. Jedyny europejski przedstawiciel rodzaju kopytnik. Gatunek o zasięgu eurosyberyjskim. Występuje w Europie Środkowej i Południowej. W Polsce rozpowszechniony na całym obszarze z wyjątkiem północnego Mazowsza, gdzie występuje w rozproszeniu, oraz północno-zachodniej części kraju. Roślina niska, płożąca się po ziemi, osiąga 10–15 cm wysokości. Liście prawie naprzeciwległe. Nerkowatego kształtu, u nasady sercowate, całobrzegie, szerokości 5–8 cm i długości 4–6 cm. Są długoogonkowe i zimozielone, z wyraźnym użyłkowaniem. Kwiaty pojedyncze, dzwonkowatego kształtu, mięsiste, wyrastają tuż przy ziemi, zwisając na szczytach krótkich szypułek. Ukryte są zwykle pod liśćmi i często leżą na ziemi. Cała roślina, a zwłaszcza kłącza, w szczególności w świeżym stanie, jest trująca.
Kret europejski (Talpa europaea)
Gatunek owadożernego ssaka z rodziny kretowatych, zaliczanej do rzędu ryjówkokształtnych. Masa walcowatego ciała do 120 g, długość ciała 17-20 cm. Pysk o ryjkowatym kształcie, uszy cofnięte na tył czaszki, nie posiadają małżowin zewnętrznych, są natomiast zaopatrzone jedynie w fałd skórny i w specjalne włosy zamykające otwory słuchowe. Sierść czarna, charakteryzująca się wyjątkową gęstością włosów przy dotknięciu dające wrażenie „aksamitnych”. Odżywia się dżdżownicami, larwami owadów i drobnymi kręgowcami, które lokalizuje dzięki czułemu słuchowi oraz włosom czuciowym na pysku i ogonie. Buduje podziemne gniazdo z mchu i trawy. W Polsce jest objęty ochroną gatunkową częściową.
Szczegóły i więcej informacji z powiatu krapkowickiego w aktualnym wydaniu Tygodnika Krapkowickiego z 11 października - e-wydanie dostępne tutaj.
Napisz komentarz
Komentarze